kabudá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de kabú (« lancer, jeter, projeter, lancer devant »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kabudá | kabudayá | kabudatá |
| 2e du sing. | kabudal | kabudayal | kabudatal |
| 3e du sing. | kabudar | kabudayar | kabudatar |
| 1re du plur. | kabudat | kabudayat | kabudatat |
| 2e du plur. | kabudac | kabudayac | kabudatac |
| 3e du plur. | kabudad | kabudayad | kabudatad |
| 4e du plur. | kabudav | kabudayav | kabudatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
- Lancer (quelqu'un).
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « kabudá [kabuˈda] »
Références
- « kabudá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.