kannañ

Voir aussi : kannan

Breton

Étymologie

→ voir kann et -añ.

Verbe

Mutation Forme
Non muté kannañ
Adoucissante gannañ
Spirante cʼhannañ

kannañ \ˈkãnːã\ (voir la conjugaison), base verbale kann- (pronominal : en em gannañ)

  1. Taper, battre.
    • Kae d'ar gêr, Mateo, anez e vi kannet gant ar wreg...  (Wladyslaw St Reymont, E noz an diskar-amzer, traduit par Per Denez, in Al Liamm, no 20, mai-juin 1950, page 20)
      Rentre à la maison, Mateo, sinon tu vas être battu par ta femme...
  2. Laver (le linge).
    • Deh e oan bet war ar stank o kanna ma dilhad.  (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 2 : Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1re édition 1970, page 231)
      Hier j’ai été sur l’étang laver mon linge.
  3. (Pronominal) Se battre.
    • N’oa ket en oad da vont d’ar brezel ha d’en em gannañ, panevet se e vije bet lazhet evel e dad hag e vreudeur.  (Ar Mabinogion, traduit par Abeozen, Mouladurioù Hor Yezh, 1991, page 207)
      Il n’était pas en âge d’aller à la guerre et de se battre, sans cela il aurait été tué comme son père et ses frères.

Variantes

  • kanniñ

Dérivés

  • kannadeg
  • kannadenn
  • kanndi
  • kanner
  • kannerez
  • kannerezh
  • kannidigezh
  • peurgannañ
  • poull-kannañ

Prononciation

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre Lingua Libre)


Paronymes

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.