karavá
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement.[1]
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | karavá | karavayá | karavatá |
| 2e du sing. | karaval | karavayal | karavatal |
| 3e du sing. | karavar | karavayar | karavatar |
| 1re du plur. | karavat | karavayat | karavatat |
| 2e du plur. | karavac | karavayac | karavatac |
| 3e du plur. | karavad | karavayad | karavatad |
| 4e du plur. | karavav | karavayav | karavatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « karavá [karaˈva] »
Références
- « karavá », dans Kotapedia
- Selon l'argumentaire développé par l'initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.