kempenn
Breton
Étymologie
Adjectif
| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | kempenn |
| Adoucissante | gempenn |
| Nature | Forme |
|---|---|
| Positif | kempenn |
| Comparatif | kempennocʼh |
| Superlatif | kempennañ |
| Exclamatif | kempennat |
kempenn \ˈkɛm.pɛn\
- Ordonné, rangé, soigné.
- (Par extension) propre.
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | kempenn | kempennoù |
| Adoucissante | gempenn | gempennoù |
| Spirante | cʼhempenn | cʼhempennoù |
kempenn \ˈkɛm.pɛn\ masculin
Verbe
| Mutation | Infinitif |
|---|---|
| Non muté | kempenn |
| Adoucissante | gempenn |
| Spirante | cʼhempenn |
kempenn \ˈkɛm.pɛn\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale kempenn- (pronominal : en em gempenn)
Dérivés
- digempenn
- kempennadur
- kempennadurezh
- kempennded
- kempenner
- kempennerezh
- kempennidigezh
Références
- Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.