keuní
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | keuní | keuniyí | keunití |
| 2e du sing. | keunil | keuniyil | keunitil |
| 3e du sing. | keunir | keuniyir | keunitir |
| 1re du plur. | keunit | keuniyit | keunitit |
| 2e du plur. | keunic | keuniyic | keunitic |
| 3e du plur. | keunid | keuniyid | keunitid |
| 4e du plur. | keuniv | keuniyiv | keunitiv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
keuní \kɛuˈni\ ou \keuˈni\ intransitif
Prononciation
- France : écouter « keuní [kɛuˈni] »
Références
- « keuní », dans Kotapedia
- Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.