kevlakí
Kotava
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kevlakí | kevlakiyí | kevlakití |
| 2e du sing. | kevlakil | kevlakiyil | kevlakitil |
| 3e du sing. | kevlakir | kevlakiyir | kevlakitir |
| 1re du plur. | kevlakit | kevlakiyit | kevlakitit |
| 2e du plur. | kevlakic | kevlakiyic | kevlakitic |
| 3e du plur. | kevlakid | kevlakiyid | kevlakitid |
| 4e du plur. | kevlakiv | kevlakiyiv | kevlakitiv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kevlakí \kɛvlaˈki\ ou \kevlaˈki\ transitif
- Aller voir, rencontrer, trouver (sur un animal).
Prononciation
- France : écouter « kevlakí [kɛvlaˈki] »
Références
- « kevlakí », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.