kiadú
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement.[1]
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kiadú | kiaduyú | kiadutú |
| 2e du sing. | kiadul | kiaduyul | kiadutul |
| 3e du sing. | kiadur | kiaduyur | kiadutur |
| 1re du plur. | kiadut | kiaduyut | kiadutut |
| 2e du plur. | kiaduc | kiaduyuc | kiadutuc |
| 3e du plur. | kiadud | kiaduyud | kiadutud |
| 4e du plur. | kiaduv | kiaduyuv | kiadutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « kiadú [kiaˈdu] »
Références
- « kiadú », dans Kotapedia
- Selon l'argumentaire développé par l'initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.