kifú
Kotava
Étymologie
- Dérivé de fú (« polluer, souiller »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kifú | kifuyú | kifutú |
| 2e du sing. | kiful | kifuyul | kifutul |
| 3e du sing. | kifur | kifuyur | kifutur |
| 1re du plur. | kifut | kifuyut | kifutut |
| 2e du plur. | kifuc | kifuyuc | kifutuc |
| 3e du plur. | kifud | kifuyud | kifutud |
| 4e du plur. | kifuv | kifuyuv | kifutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kifú \kiˈfu\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « kifú [kiˈfu] »
Références
- « kifú », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.