kiná
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement.[1]
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kiná | kinayá | kinatá |
| 2e du sing. | kinal | kinayal | kinatal |
| 3e du sing. | kinar | kinayar | kinatar |
| 1re du plur. | kinat | kinayat | kinatat |
| 2e du plur. | kinac | kinayac | kinatac |
| 3e du plur. | kinad | kinayad | kinatad |
| 4e du plur. | kinav | kinayav | kinatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « kiná [kiˈna] »
Références
- « kiná », dans Kotapedia
- Selon l'argumentaire développé par l'initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.