kurtá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de kurt (« pince »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kurtá | kurtayá | kurtatá |
| 2e du sing. | kurtal | kurtayal | kurtatal |
| 3e du sing. | kurtar | kurtayar | kurtatar |
| 1re du plur. | kurtat | kurtayat | kurtatat |
| 2e du plur. | kurtac | kurtayac | kurtatac |
| 3e du plur. | kurtad | kurtayad | kurtatad |
| 4e du plur. | kurtav | kurtayav | kurtatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « kurtá [kurˈta] »
Références
- « kurtá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.