magnetisma
Same du Nord
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | magnetisma | magnetismmat |
| Accusatif Génitif |
magnetismma | magnetismmaid |
| Illatif | magnetismii | magnetismmaide |
| Locatif | magnetismmas | magnetismmain |
| Comitatif | magnetismmain | magnetismmaiguin |
| Essif | magnetisman | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | magnetisman | magnetismame | magnetismamet |
| 2e personne | magnetismat | magnetismade | magnetismadet |
| 3e personne | magnetismas | magnetismaska | magnetismaset |
magnetisma /ˈmɑɡnetismɑ/
- Magnétisme.
Veaikái šattai ođđa áigodat dan rájes go eurohpalaččat deive eará kontineanttaide, ja go elektrisitehta ja magnetisma fuomášuvvui 18.čuohtejagi loahpageahčen ja 19.čuohtejagi álggus.
— (nussir.no)- Pour le cuivre, il y a eu une nouvelle période à partir du moment où les européens sont arrivés sur d’autres continents et que l’on a découvert l’électricité et le magnétisme, à la fin du 18ème siècle et au début du 19ème.
Apparentés étymologiques
- magnehta — aimant
- magnehtalaš — magnétique
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.