meatus
Anglais
Étymologie
- Du latin meatus.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| meatus \mi.ˈeɪ.təs\ |
meatus ou meatuses \mi.ˈeɪ.təs\ ou \mi.ˈeɪ.təs.ɪz\ |
meatus \mi.ˈeɪ.təs\
Dérivés
- meatal
- meatometer
- meatoscope
- meatotomy
Voir aussi
- meatus sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)

Latin
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | meatus | meatūs |
| Vocatif | meatus | meatūs |
| Accusatif | meatum | meatūs |
| Génitif | meatūs | meatuum |
| Datif | meatūi ou meatū |
meatibus |
| Ablatif | meatū | meatibus |
meatus \Prononciation ?\ masculin
- Passage, action de passer d’un lieu dans un autre, marche, course, chemin.
Meatus spirandi.
— (Pline)- La trachée-artère.
- Cours des astres.
Cur signa meatus deseruere suos.
— (Luc. 1)- Pourquoi les astres ont-ils abandonné leur marche ? Pourquoi se sont-ils éclipsés ?
- Passage, voie, canal, ouverture, bouche d’un fleuve.
Danubius in Ponticum sex meatibus erumpit.
— (Tac. G. 1)- Le Danube se jette dans le Pont-Euxin par six embouchures.
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | meatus | meată | meatum | meatī | meatae | meată |
| Vocatif | meate | meată | meatum | meatī | meatae | meată |
| Accusatif | meatum | meatăm | meatum | meatōs | meatās | meată |
| Génitif | meatī | meatae | meatī | meatōrŭm | meatārŭm | meatōrŭm |
| Datif | meatō | meatae | meatō | meatīs | meatīs | meatīs |
| Ablatif | meatō | meatā | meatō | meatīs | meatīs | meatīs |
meatus \Prononciation ?\
- Participe passé de meo
Références
- « meatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.