mersu
Finnois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | mersu | mersut |
| Génitif | mersun | mersujen |
| Partitif | mersua | mersuja |
| Accusatif | mersu [1] mersun [2] |
mersut |
| Inessif | mersussa | mersuissa |
| Élatif | mersusta | mersuista |
| Illatif | mersuun | mersuihin |
| Adessif | mersulla | mersuilla |
| Ablatif | mersulta | mersuilta |
| Allatif | mersulle | mersuille |
| Essif | mersuna | mersuina |
| Translatif | mersuksi | mersuiksi |
| Abessif | mersutta | mersuitta |
| Instructif | — | mersuin |
| Comitatif | — | mersuine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | mersuni | mersumme |
| 2e personne | mersusi | mersunne |
| 3e personne | mersunsa | |
mersu \ˈmer.su\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.