montius
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | montius | montiă | montium | montiī | montiae | montiă |
| Vocatif | montie | montiă | montium | montiī | montiae | montiă |
| Accusatif | montium | montiăm | montium | montiōs | montiās | montiă |
| Génitif | montiī | montiae | montiī | montiōrŭm | montiārŭm | montiōrŭm |
| Datif | montiō | montiae | montiō | montiīs | montiīs | montiīs |
| Ablatif | montiō | montiā | montiō | montiīs | montiīs | montiīs |
montius \Prononciation ?\
Références
- « montius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 993)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.