mutatus
Latin
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | mutatus | mutatūs |
| Vocatif | mutatus | mutatūs |
| Accusatif | mutatum | mutatūs |
| Génitif | mutatūs | mutatuum |
| Datif | mutatūi ou mutatū |
mutatibus |
| Ablatif | mutatū | mutatibus |
mutatus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | mutatus | mutată | mutatum | mutatī | mutatae | mutată |
| Vocatif | mutate | mutată | mutatum | mutatī | mutatae | mutată |
| Accusatif | mutatum | mutatăm | mutatum | mutatōs | mutatās | mutată |
| Génitif | mutatī | mutatae | mutatī | mutatōrŭm | mutatārŭm | mutatōrŭm |
| Datif | mutatō | mutatae | mutatō | mutatīs | mutatīs | mutatīs |
| Ablatif | mutatō | mutatā | mutatō | mutatīs | mutatīs | mutatīs |
mutatus \Prononciation ?\
- Participe passé de muto.
Références
- « mutatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.