nominatus
Latin
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | nominatus | nominatūs |
| Vocatif | nominatus | nominatūs |
| Accusatif | nominatum | nominatūs |
| Génitif | nominatūs | nominatuum |
| Datif | nominatūi ou nominatū |
nominatibus |
| Ablatif | nominatū | nominatibus |
nominatus \Prononciation ?\ masculin
- Nomination.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | nominatus | nominată | nominatum | nominatī | nominatae | nominată |
| Vocatif | nominate | nominată | nominatum | nominatī | nominatae | nominată |
| Accusatif | nominatum | nominatăm | nominatum | nominatōs | nominatās | nominată |
| Génitif | nominatī | nominatae | nominatī | nominatōrŭm | nominatārŭm | nominatōrŭm |
| Datif | nominatō | nominatae | nominatō | nominatīs | nominatīs | nominatīs |
| Ablatif | nominatō | nominatā | nominatō | nominatīs | nominatīs | nominatīs |
nominatus \Prononciation ?\
- Participe passé de nomino.
Références
- « nominatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.