parloteé

Voir aussi : parlotee

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe parlotear
Indicatif Présent (yo) parloteé
(tú) parloteé
(vos) parloteé
(él/ella/usted) parloteé
(nosotros-as) parloteé
(vosotros-as) parloteé
(os) parloteé
(ellos-as/ustedes) parloteé
Imparfait (yo) parloteé
(tú) parloteé
(vos) parloteé
(él/ella/usted) parloteé
(nosotros-as) parloteé
(vosotros-as) parloteé
(os) parloteé
(ellos-as/ustedes) parloteé
Passé simple (yo) parloteé
(tú) parloteé
(vos) parloteé
(él/ella/usted) parloteé
(nosotros-as) parloteé
(vosotros-as) parloteé
(os) parloteé
(ellos-as/ustedes) parloteé
Futur simple (yo) parloteé
(tú) parloteé
(vos) parloteé
(él/ella/usted) parloteé
(nosotros-as) parloteé
(vosotros-as) parloteé
(os) parloteé
(ellos-as/ustedes) parloteé

parloteé \paɾ.lo.teˈe\

  1. Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de parlotear.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.