parlotea

Voir aussi : parloteá

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe parlotear
Indicatif Présent (yo) parlotea
(tú) parlotea
(vos) parlotea
(él/ella/usted) parlotea
(nosotros-as) parlotea
(vosotros-as) parlotea
(os) parlotea
(ellos-as/ustedes) parlotea
Imparfait (yo) parlotea
(tú) parlotea
(vos) parlotea
(él/ella/usted) parlotea
(nosotros-as) parlotea
(vosotros-as) parlotea
(os) parlotea
(ellos-as/ustedes) parlotea
Passé simple (yo) parlotea
(tú) parlotea
(vos) parlotea
(él/ella/usted) parlotea
(nosotros-as) parlotea
(vosotros-as) parlotea
(os) parlotea
(ellos-as/ustedes) parlotea
Futur simple (yo) parlotea
(tú) parlotea
(vos) parlotea
(él/ella/usted) parlotea
(nosotros-as) parlotea
(vosotros-as) parlotea
(os) parlotea
(ellos-as/ustedes) parlotea
Impératif Présent (tú) parlotea
(vos) parlotea
(usted) parlotea
(nosotros-as) parlotea
(vosotros-as) parlotea
(os) parlotea
(ustedes) parlotea

parlotea \paɾ.loˈte.a\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de parlotear.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de parlotear.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.