pumbá
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | pumbá | pumbayá | pumbatá |
| 2e du sing. | pumbal | pumbayal | pumbatal |
| 3e du sing. | pumbar | pumbayar | pumbatar |
| 1re du plur. | pumbat | pumbayat | pumbatat |
| 2e du plur. | pumbac | pumbayac | pumbatac |
| 3e du plur. | pumbad | pumbayad | pumbatad |
| 4e du plur. | pumbav | pumbayav | pumbatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
pumbá \pumˈba\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « pumbá [pumˈba] »
Références
- « pumbá », dans Kotapedia
- Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.