rakastunut
Finnois
Étymologie
- Du verbe rakastua « tomber amoureux ».
Adjectif 1
| Nature | Forme |
|---|---|
| Positif | rakastunut |
| Comparatif | rakastuneempi |
| Superlatif | rakastunein |
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | raksastunut | raksastuneet |
| Génitif | raksastuneen | raksastuneiden raksastuneitten |
| Partitif | raksastunutta | raksastuneita |
| Accusatif | raksastunut [1] raksastuneen [2] |
raksastuneet |
| Inessif | raksastuneessa | raksastuneissa |
| Illatif | raksastuneeseen | raksastuneisiin raksastuneihin |
| Élatif | raksastuneesta | raksastuneista |
| Adessif | raksastuneella | raksastuneilla |
| Allatif | raksastuneelle | raksastuneille |
| Ablatif | raksastuneelta | raksastuneilta |
| Essif | raksastuneena | raksastuneina |
| Translatif | raksastuneeksi | raksastuneiksi |
| Abessif | raksastuneetta | raksastuneitta |
| Instructif | — | raksastunein |
| Comitatif | — | raksastuneine [3] |
| Distributif | — | raksastuneittain |
| Prolatif | — | raksastuneitse |
| ||
rakastunut \ˈrɑ.kɑs.tu.nut\
Prononciation
- Familier : \ˈrɑ.kɑs.tu.nu\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.