receptus
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe recepti | |
|---|---|
| Conditionnel | receptus |
receptus \ret͡septus\
- Conditionnel de recepti.
Latin
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | receptus | receptūs |
| Vocatif | receptus | receptūs |
| Accusatif | receptum | receptūs |
| Génitif | receptūs | receptuum |
| Datif | receptūi ou receptū |
receptibus |
| Ablatif | receptū | receptibus |
receptus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | receptus | receptă | receptum | receptī | receptae | receptă |
| Vocatif | recepte | receptă | receptum | receptī | receptae | receptă |
| Accusatif | receptum | receptăm | receptum | receptōs | receptās | receptă |
| Génitif | receptī | receptae | receptī | receptōrŭm | receptārŭm | receptōrŭm |
| Datif | receptō | receptae | receptō | receptīs | receptīs | receptīs |
| Ablatif | receptō | receptā | receptō | receptīs | receptīs | receptīs |
receptus \Prononciation ?\
- Participe passé de recipio.
Références
- « receptus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.