refutatus
Latin
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | excursus | excursūs |
| Vocatif | excursus | excursūs |
| Accusatif | excursum | excursūs |
| Génitif | excursūs | excursuum |
| Datif | excursūi ou excursū |
excursibus |
| Ablatif | excursū | excursibus |
refutatus \Prononciation ?\ masculin
- Réfutation.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | refutatus | refutată | refutatum | refutatī | refutatae | refutată |
| Vocatif | refutate | refutată | refutatum | refutatī | refutatae | refutată |
| Accusatif | refutatum | refutatăm | refutatum | refutatōs | refutatās | refutată |
| Génitif | refutatī | refutatae | refutatī | refutatōrŭm | refutatārŭm | refutatōrŭm |
| Datif | refutatō | refutatae | refutatō | refutatīs | refutatīs | refutatīs |
| Ablatif | refutatō | refutatā | refutatō | refutatīs | refutatīs | refutatīs |
refutatus \Prononciation ?\
- Participe passé de refuto.
Références
- « refutatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.