reliquus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | reliquus | reliquă | reliquum | reliquī | reliquae | reliquă |
| Vocatif | relique | reliquă | reliquum | reliquī | reliquae | reliquă |
| Accusatif | reliquum | reliquăm | reliquum | reliquōs | reliquās | reliquă |
| Génitif | reliquī | reliquae | reliquī | reliquōrŭm | reliquārŭm | reliquōrŭm |
| Datif | reliquō | reliquae | reliquō | reliquīs | reliquīs | reliquīs |
| Ablatif | reliquō | reliquā | reliquō | reliquīs | reliquīs | reliquīs |
reliquus \Prononciation ?\
- Restant, qui reste.
in reliquum tempus.
- pour le temps à venir, qui nous reste.
Dérivés
Apparentés étymologiques
Références
- « reliquus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 1338)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.