riyomé
Kotava
Étymologie
- Dérivé de riyoma (« rage, enragement »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | riyomé | riyomeyé | riyometé |
| 2e du sing. | riyomel | riyomeyel | riyometel |
| 3e du sing. | riyomer | riyomeyer | riyometer |
| 1re du plur. | riyomet | riyomeyet | riyometet |
| 2e du plur. | riyomec | riyomeyec | riyometec |
| 3e du plur. | riyomed | riyomeyed | riyometed |
| 4e du plur. | riyomev | riyomeyev | riyometev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
riyomé \rijɔˈmɛ\ ou \rijoˈme\ ou \rijoˈmɛ\ ou \rijɔˈme\ (Intransitif)
Dérivés
- riyomegá
- riyomesí
Prononciation
- France : écouter « riyomé [rijɔˈmɛ] »
Références
- « riyomé », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.