rubá
Kotava
Étymologie
- Probablement dérivé de rubaf (« bienveillant »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | rubá | rubayá | rubatá |
| 2e du sing. | rubal | rubayal | rubatal |
| 3e du sing. | rubar | rubayar | rubatar |
| 1re du plur. | rubat | rubayat | rubatat |
| 2e du plur. | rubac | rubayac | rubatac |
| 3e du plur. | rubad | rubayad | rubatad |
| 4e du plur. | rubav | rubayav | rubatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
- Veiller sur.
Prononciation
- France : écouter « rubá [ruˈba] »
Références
- « rubá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.