sciens
Latin
Étymologie
- Participe présent adjectivé de scio.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | sciens | sciens | sciens | scientēs | scientēs | scientia |
| Vocatif | sciens | sciens | sciens | scientēs | scientēs | scientia |
| Accusatif | scientem | scientem | sciens | scientēs | scientēs | scientia |
| Génitif | scientis | scientis | scientis | scientium | scientium | scientium |
| Datif | scientī | scientī | scientī | scientibus | scientibus | scientibus |
| Ablatif | scientī | scientī | scientī | scientibus | scientibus | scientibus |
sciens \Prononciation ?\
- Qui sait, instruit, connaisseur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Antonymes
Dérivés
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | sciens | sciens | sciens | scientēs | scientēs | scientia |
| Vocatif | sciens | sciens | sciens | scientēs | scientēs | scientia |
| Accusatif | scientem | scientem | sciens | scientēs | scientēs | scientia |
| Génitif | scientis | scientis | scientis | scientium | scientium | scientium |
| Datif | scientī | scientī | scientī | scientibus | scientibus | scientibus |
| Ablatif | scientī | scientī | scientī | scientibus | scientibus | scientibus |
sciens \Prononciation ?\
Références
- « sciens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.