sokí
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | sokí | sokiyí | sokití |
| 2e du sing. | sokil | sokiyil | sokitil |
| 3e du sing. | sokir | sokiyir | sokitir |
| 1re du plur. | sokit | sokiyit | sokitit |
| 2e du plur. | sokic | sokiyic | sokitic |
| 3e du plur. | sokid | sokiyid | sokitid |
| 4e du plur. | sokiv | sokiyiv | sokitiv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
sokí \sɔˈki\ ou \soˈki\ intransitif
- Arriver, survenir, se produire, avoir lieu.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Prononciation
- France : écouter « sokí [sɔˈki] »
Références
- « sokí », dans Kotapedia
- Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.