solgí
Kotava
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | solgí | solgiyí | solgití |
| 2e du sing. | solgil | solgiyil | solgitil |
| 3e du sing. | solgir | solgiyir | solgitir |
| 1re du plur. | solgit | solgiyit | solgitit |
| 2e du plur. | solgic | solgiyic | solgitic |
| 3e du plur. | solgid | solgiyid | solgitid |
| 4e du plur. | solgiv | solgiyiv | solgitiv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
solgí \sɔlˈgi\ ou \solˈgi\ transitif
- S’emparer de (parmi d’autres).
Prononciation
- France : écouter « solgí [solˈgi] »
Références
- « solgí », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.