soltiolté
Kotava
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | soltiolté | soltiolteyé | soltiolteté |
| 2e du sing. | soltioltel | soltiolteyel | soltioltetel |
| 3e du sing. | soltiolter | soltiolteyer | soltiolteter |
| 1re du plur. | soltioltet | soltiolteyet | soltioltetet |
| 2e du plur. | soltioltec | soltiolteyec | soltioltetec |
| 3e du plur. | soltiolted | soltiolteyed | soltiolteted |
| 4e du plur. | soltioltev | soltiolteyev | soltioltetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
soltiolté \sɔltiɔlˈtɛ\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « soltiolté [sɔltiɔlˈtɛ] »
Références
- « soltiolté », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.