spasticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien σπαστικός, spastikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | spasticus | spastică | spasticum | spasticī | spasticae | spastică |
| Vocatif | spastice | spastică | spasticum | spasticī | spasticae | spastică |
| Accusatif | spasticum | spasticăm | spasticum | spasticōs | spasticās | spastică |
| Génitif | spasticī | spasticae | spasticī | spasticōrŭm | spasticārŭm | spasticōrŭm |
| Datif | spasticō | spasticae | spasticō | spasticīs | spasticīs | spasticīs |
| Ablatif | spasticō | spasticā | spasticō | spasticīs | spasticīs | spasticīs |
spasticus \Prononciation ?\
Références
- « spasticus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.