subdiaconatus
Latin
Étymologie
- Dérivé de subdiaconus (« sous-diacre »), avec le suffixe -atus.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | subdiaconatus | subdiaconatūs |
| Vocatif | subdiaconatus | subdiaconatūs |
| Accusatif | subdiaconatum | subdiaconatūs |
| Génitif | subdiaconatūs | subdiaconatuum |
| Datif | subdiaconatūi ou subdiaconatū |
subdiaconatibus |
| Ablatif | subdiaconatū | subdiaconatibus |
subdiaconatus \Prononciation ?\ masculin
- (Religion) Sous-diaconat.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « subdiaconatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.