tanamú
Kotava
Étymologie
- Dérivé de tanamé (« rouler, faire une rotation »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tanamú | tanamuyú | tanamutú |
| 2e du sing. | tanamul | tanamuyul | tanamutul |
| 3e du sing. | tanamur | tanamuyur | tanamutur |
| 1re du plur. | tanamut | tanamuyut | tanamutut |
| 2e du plur. | tanamuc | tanamuyuc | tanamutuc |
| 3e du plur. | tanamud | tanamuyud | tanamutud |
| 4e du plur. | tanamuv | tanamuyuv | tanamutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
tanamú \tanaˈmu\ intransitif
- Rouler (pour un objet).
Prononciation
- France : écouter « tanamú [tanaˈmu] »
Références
- « tanamú », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.