tavú
Kotava
Étymologie
- Dérivé de tavé (« enseigner, apprendre »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tavú | tavuyú | tavutú |
| 2e du sing. | tavul | tavuyul | tavutul |
| 3e du sing. | tavur | tavuyur | tavutur |
| 1re du plur. | tavut | tavuyut | tavutut |
| 2e du plur. | tavuc | tavuyuc | tavutuc |
| 3e du plur. | tavud | tavuyud | tavutud |
| 4e du plur. | tavuv | tavuyuv | tavutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
tavú \taˈvu\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « tavú [taˈvu] »
Références
- « tavú », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.