tazukorá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de tazuk (« forme »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tazukorá | tazukorayá | tazukoratá |
| 2e du sing. | tazukoral | tazukorayal | tazukoratal |
| 3e du sing. | tazukorar | tazukorayar | tazukoratar |
| 1re du plur. | tazukorat | tazukorayat | tazukoratat |
| 2e du plur. | tazukorac | tazukorayac | tazukoratac |
| 3e du plur. | tazukorad | tazukorayad | tazukoratad |
| 4e du plur. | tazukorav | tazukorayav | tazukoratav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
tazukorá \tazukɔˈra\ ou \tazukoˈra\ transitif
- Se formaliser de.
Prononciation
- France : écouter « tazukorá [tazukoˈra] »
Références
- « tazukorá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.