tetrastichus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien τετράστιχος, tetrastikhos (« de quatre rangs »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | tetrastichus | tetrastichă | tetrastichum | tetrastichī | tetrastichae | tetrastichă |
| Vocatif | tetrastiche | tetrastichă | tetrastichum | tetrastichī | tetrastichae | tetrastichă |
| Accusatif | tetrastichum | tetrastichăm | tetrastichum | tetrastichōs | tetrastichās | tetrastichă |
| Génitif | tetrastichī | tetrastichae | tetrastichī | tetrastichōrŭm | tetrastichārŭm | tetrastichōrŭm |
| Datif | tetrastichō | tetrastichae | tetrastichō | tetrastichīs | tetrastichīs | tetrastichīs |
| Ablatif | tetrastichō | tetrastichā | tetrastichō | tetrastichīs | tetrastichīs | tetrastichīs |
tetrastichus \Prononciation ?\
- Tétrastiche, de quatre rangs.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
Références
- « tetrastichus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.