timá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de tima (« diagramme »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | timá | timayá | timatá |
| 2e du sing. | timal | timayal | timatal |
| 3e du sing. | timar | timayar | timatar |
| 1re du plur. | timat | timayat | timatat |
| 2e du plur. | timac | timayac | timatac |
| 3e du plur. | timad | timayad | timatad |
| 4e du plur. | timav | timayav | timatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « timá [tiˈma] »Fichier:timá (avk).wav
Références
- « timá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.