tirbú
Kotava
Étymologie
- Dérivé de tirbaf (« profane »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | tirbú | tirbuyú | tirbutú |
| 2e du sing. | tirbul | tirbuyul | tirbutul |
| 3e du sing. | tirbur | tirbuyur | tirbutur |
| 1re du plur. | tirbut | tirbuyut | tirbutut |
| 2e du plur. | tirbuc | tirbuyuc | tirbutuc |
| 3e du plur. | tirbud | tirbuyud | tirbutud |
| 4e du plur. | tirbuv | tirbuyuv | tirbutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « tirbú [tirˈbu] »Fichier:tirbú.wav
Références
- « tirbú », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.