triumphatorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de triumphator, avec le suffixe -ius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | triumphatorius | triumphatoriă | triumphatorium | triumphatoriī | triumphatoriae | triumphatoriă |
| Vocatif | triumphatorie | triumphatoriă | triumphatorium | triumphatoriī | triumphatoriae | triumphatoriă |
| Accusatif | triumphatorium | triumphatoriăm | triumphatorium | triumphatoriōs | triumphatoriās | triumphatoriă |
| Génitif | triumphatoriī | triumphatoriae | triumphatoriī | triumphatoriōrŭm | triumphatoriārŭm | triumphatoriōrŭm |
| Datif | triumphatoriō | triumphatoriae | triumphatoriō | triumphatoriīs | triumphatoriīs | triumphatoriīs |
| Ablatif | triumphatoriō | triumphatoriā | triumphatoriō | triumphatoriīs | triumphatoriīs | triumphatoriīs |
triumphatorius \Prononciation ?\
- De triomphateur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Références
- « triumphatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.