vocatus
Latin
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | vocatus | vocatūs |
| Vocatif | vocatus | vocatūs |
| Accusatif | vocatum | vocatūs |
| Génitif | vocatūs | vocatuum |
| Datif | vocatūi ou vocatū |
vocatibus |
| Ablatif | vocatū | vocatibus |
vocatus \Prononciation ?\ masculin
- Convocation, invitation.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | vocatus | vocată | vocatum | vocatī | vocatae | vocată |
| Vocatif | vocate | vocată | vocatum | vocatī | vocatae | vocată |
| Accusatif | vocatum | vocatăm | vocatum | vocatōs | vocatās | vocată |
| Génitif | vocatī | vocatae | vocatī | vocatōrŭm | vocatārŭm | vocatōrŭm |
| Datif | vocatō | vocatae | vocatō | vocatīs | vocatīs | vocatīs |
| Ablatif | vocatō | vocatā | vocatō | vocatīs | vocatīs | vocatīs |
vocatus \Prononciation ?\
- Participe passé de voco.
Références
- « vocatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.