vukí
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | vukí | vukiyí | vukití |
| 2e du sing. | vukil | vukiyil | vukitil |
| 3e du sing. | vukir | vukiyir | vukitir |
| 1re du plur. | vukit | vukiyit | vukitit |
| 2e du plur. | vukic | vukiyic | vukitic |
| 3e du plur. | vukid | vukiyid | vukitid |
| 4e du plur. | vukiv | vukiyiv | vukitiv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
vukí \vuˈki\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « vukí [vuˈki] »
Références
- « vukí », dans Kotapedia
- Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.