zilú
Kotava
Étymologie
- Dérivé de zil (« don »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | zilú | ziluyú | zilutú |
| 2e du sing. | zilul | ziluyul | zilutul |
| 3e du sing. | zilur | ziluyur | zilutur |
| 1re du plur. | zilut | ziluyut | zilutut |
| 2e du plur. | ziluc | ziluyuc | zilutuc |
| 3e du plur. | zilud | ziluyud | zilutud |
| 4e du plur. | ziluv | ziluyuv | zilutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
zilú \ziˈlu\ bitransitif
Dérivés
- ziluké
Prononciation
- France : écouter « zilú [ziˈlu] »
Anagrammes
- lizu
Références
- « zilú », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.