ég
Hongrois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Prononciation
- Hongrie : écouter « ég [eːɡ] »
Islandais
Étymologie
- Du vieux norrois ek.
Dérivés
- ég elska þig
- gemmér
Déclinaison
| Pronoms personnels en islandais | ||||||
| Singulier | 1re personne | 2e personne | 3e personne masculin | 3e personne féminin | 3e personne neutre | |
| Nominatif | ég, eg †, ek † | þú | hann | hún, hon †, hón † | það, þat † | |
| Accusatif | mig, mik † | þig, þik † | hann | hana | það, þat † | |
| Datif | mér | þér | honum, hánum † | henni | því | |
| Génitif | mín | þín | hans | hennar | þess | |
| Pluriel | 1re personne | 2e personne | 3e personne masculin | 3e personne féminin | 3e personne neutre | |
| Nominatif | við | þið, þit † | þeir | þær | þau | |
| Accusatif | okkur | ykkur | þá | þær | þau | |
| Datif | okkur | ykkur | þeim | þeim | þeim | |
| Génitif | okkar | ykkar | þeirra | þeirra | þeirra | |
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « ég [Prononciation ?] »
Références
- Solveig Bjarnason, Parlons islandais : Langue et culture, L’Harmattan, 2016, 308 pages, ISBN 9782140012570, page 77
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.