Χάρις
: χάρις
Grec ancien
Étymologie
- Adaptation graphique.
Nom propre
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | Χάρις | αἱ | Χάριτες | τὼ | Χάριτε |
| Vocatif | Χάρι | Χάριτες | Χάριτε | |||
| Accusatif | τὴν | Χάριν | τὰς | Χάριτας | τὼ | Χάριτε |
| Génitif | τῆς | Χάριτος | τῶν | Χαρίτων | τοῖν | Χαρίτοιν |
| Datif | τῇ | Χάριτι | ταῖς | Χάρισι(ν) | τοῖν | Χαρίτοιν |
Χάρις, Kháris féminin
- (Mythologie) Une des Charites.
Prononciation
- *\kʰá.ris\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\ˈkʰa.ris\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\ˈxa.ris\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ˈxa.ris\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ˈxa.ris\ (Constantinople (XVe siècle))
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.