συμπλεκτικός

Grec

Étymologie
Du grec ancien συμπλεκτικός, sumplektikós.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif συμπλεκτικός συμπλεκτική συμπλεκτικό
génitif συμπλεκτικού συμπλεκτικής συμπλεκτικού
accusatif συμπλεκτικό συμπλεκτική συμπλεκτικό
vocatif συμπλεκτικέ συμπλεκτική συμπλεκτικό
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif συμπλεκτικοί συμπλεκτικές συμπλεκτικά
génitif συμπλεκτικών συμπλεκτικών συμπλεκτικών
accusatif συμπλεκτικούς συμπλεκτικές συμπλεκτικά
vocatif συμπλεκτικοί συμπλεκτικές συμπλεκτικά

συμπλεκτικός, symplektikós \sim.blɛ.kti.ˈkɔs\

  1. Complexe.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Grec ancien

Étymologie
Mot dérivé de σύμπλεκτος, súmpletkos, avec le suffixe -ικός, -ikós.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif συμπλεκτικός συμπλεκτική συμπλεκτικόν
vocatif συμπλεκτικέ συμπλεκτική συμπλεκτικόν
accusatif συμπλεκτικόν συμπλεκτικήν συμπλεκτικόν
génitif συμπλεκτικοῦ συμπλεκτικῆς συμπλεκτικοῦ
datif συμπλεκτικῷ συμπλεκτικῇ συμπλεκτικῷ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif συμπλεκτικώ συμπλεκτικά συμπλεκτικώ
vocatif συμπλεκτικώ συμπλεκτικά συμπλεκτικώ
accusatif συμπλεκτικώ συμπλεκτικά συμπλεκτικώ
génitif συμπλεκτικοῖν συμπλεκτικαῖν συμπλεκτικοῖν
datif συμπλεκτικοῖν συμπλεκτικαῖν συμπλεκτικοῖν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif συμπλεκτικοί συμπλεκτικαί συμπλεκτικά
vocatif συμπλεκτικοί συμπλεκτικαί συμπλεκτικά
accusatif συμπλεκτικούς συμπλεκτικάς συμπλεκτικά
génitif συμπλεκτικῶν συμπλεκτικῶν συμπλεκτικῶν
datif συμπλεκτικοῖς συμπλεκτικαῖς συμπλεκτικοῖς

συμπλεκτικός, sumplektikós *\Prononciation ?\

  1. Entrelacé, tressé ensemble.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Dérivés dans d’autres langues

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.