φανερός
Grec ancien
Étymologie
- Du verbe φαίνω phaίnô, « faire briller ».
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | φανερός | φανερά | φανερόν | |||
| vocatif | φανερέ | φανερά | φανερόν | |||
| accusatif | φανερόν | φανεράν | φανερόν | |||
| génitif | φανεροῦ | φανερᾶς | φανεροῦ | |||
| datif | φανερῷ | φανερᾷ | φανερῷ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | φανερώ | φανερά | φανερώ | |||
| vocatif | φανερώ | φανερά | φανερώ | |||
| accusatif | φανερώ | φανερά | φανερώ | |||
| génitif | φανεροῖν | φανεραῖν | φανεροῖν | |||
| datif | φανεροῖν | φανεραῖν | φανεροῖν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | φανεροί | φανεραί | φανερά | |||
| vocatif | φανεροί | φανεραί | φανερά | |||
| accusatif | φανερούς | φανεράς | φανερά | |||
| génitif | φανερῶν | φανερῶν | φανερῶν | |||
| datif | φανεροῖς | φανεραῖς | φανεροῖς | |||
φανερός
- Apparent, visible, qu’on peut voir ou qui se montre.
- Qui est en vue
- (Sens figuré) En parlant d’une personne : distingué, important.
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.