звончатый
Russe
Étymologie
- Dérivé de звонец, zvonec, avec le suffixe -атый, -atyï et, plus avant, de звон, zvon (« son »).
Adjectif
| Cas | Masculin | Neutre | Féminin | Pluriel | |
|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | зво́нчатый | зво́нчатое | зво́нчатая | зво́нчатые | |
| Génitif | зво́нчатого | зво́нчатой | зво́нчатых | ||
| Datif | зво́нчатому | зво́нчатой | зво́нчатым | ||
| Accusatif | Animé | зво́нчатого | зво́нчатое | зво́нчатую | зво́нчатых |
| Inanimé | зво́нчатый | зво́нчатые | |||
| Instrumental | зво́нчатым | зво́нчатой / зво́нчатою | зво́нчатыми | ||
| Prépositionnel | зво́нчатом | зво́нчатой | зво́нчатых | ||
| Forme courte | зво́нчат | зво́нчато | зво́нчата | зво́нчаты | |
| Comparatif | |||||
| Superlatif | |||||
| Adjectif de type 1a selon Zaliznyak | |||||
зво́нчатый, zvončatyï \zvonʲt͡ɕɪtɨɪ̯\
Synonymes
- звучный, звонкий
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.