< Conjugaison:latin

Conjugaison:latin/ausculto

Conjugaison de auscultō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
auscultāre auscultavisse auscultatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
auscultārī auscultatus, -a, -um esse auscultatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
auscultatum, auscultatū

Participe présent actif
auscultans, -antis
Participe futur actif
auscultatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
auscultatus, -a, -um
Adjectif verbal
auscultandus, -a, -um

   Nominatif : auscultāre
Accusatif : auscultāre
Accusatif avec prép. : auscultandum
Génitif : auscultandī
Datif : auscultandō
Ablatif : auscultandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
auscultā
auscultāte

Futur
2PS : auscultātō
3PS : auscultātō
2PP : auscultātōte
3PP : auscultantō

  Présent
auscultāre
auscultāminī

Futur
2PS : auscultātor
3PS : auscultātor
2PP : -
3PP : auscultantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
auscultō auscultābam auscultābō
auscultās auscultābās auscultābis
auscultāt auscultābat auscultābit
auscultāmus auscultābāmus auscultābimus
auscultātis auscultābātis auscultābitis
auscultant auscultābant auscultābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
auscultavī auscultaveram auscultaverō
auscultavistī auscultaverās auscultaveris
auscultavit auscultaverat auscultaverit
auscultavimus auscultaverāmus auscultaverimus
auscultavistis auscultaveratis auscultaveritis
auscultavērunt (auscultavēre) auscultaverant auscultaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
auscultem auscultārem
auscultēs auscultārēs
auscultet auscultāret
auscultēmus auscultārēmus
auscultētis auscultārētis
auscultent auscultārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
auscultaverim auscultavissem
auscultaverīs auscultavissēs
auscultaverit auscultavisset
auscultaverīmus auscultavissēmus
auscultaverītis auscultavissētis
auscultaverint auscultavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
auscultor auscultabar auscultābor
auscultāris (auscultāre) auscultabāris (auscultabāre) auscultāberis (auscultābere)
auscultātur auscultabātur auscultābitur
auscultāmur auscultabāmur auscultābimur
auscultāminī auscultabāminī auscultābiminī
auscultāntur auscultabantur auscultābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
auscultatus sum auscultatus eram auscultatus erō
auscultatus es auscultatus erās auscultatus eris
auscultatus est auscultatus erat auscultatus erit
auscultati sumus auscultati erāmus auscultati erimus
auscultati estis auscultati erātis auscultati eritis
auscultati sunt auscultati erant auscultati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
ausculter auscultārer
auscultēris (auscultēre) auscultārēris (auscultārēre)
auscultētur auscultārētur
auscultēmur auscultārēmur
auscultēminī auscultārēminī
auscultentur auscultārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
auscultatus sim auscultatus essem
auscultatus sīs auscultatus essēs
auscultatus sit auscultatus esset
auscultati sīmus auscultati essēmus
auscultati sītis auscultati essētis
auscultati sint auscultati essent
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.