Ercules
Occitan
Étymologie
- Du latin Hercules, divinité romaine, demi-dieu de la mythologie, et héros de la littérature latine, lui-même issu du grec ancien Ἡρακλῆς, Hêraklễs (« Héraclès »).
Nom propre 2
| Constellation |
|---|
| Ercules \eɾ.ˈky.les\ |

Constellation de Hercule.
Ercules \eɾ.ˈky.les\ masculin singulier
- (Astronomie) Hercule, Constellation du ciel boréal.
Vocabulaire apparenté par le sens
Constellations en occitan
![]() Maquina pneumatica Ausèl de paradís Grand Can Pichon Can Cameleon Compàs Corona australa Còrb Crotz del Sud Daurada Forn Ercules Relòtge Idra Idra mascle Microscòpi Règla Pintre Peis austral Bossòla Reticul Escultor Tocan Peis volant |
Voir aussi
Ercules (constellacion) sur l’encyclopédie Wikipédia (en occitan) ![]()
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.

