bumerang
Catalan
Étymologie
- De l’anglais boomerang.
Prononciation
- Barcelone (Espagne) : écouter « bumerang [Prononciation ?] »
Slovène
Étymologie
- De l’anglais boomerang.
Nom commun
| Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | bumerang | bumeranga | bumerangi |
| Accusatif | bumerang | bumeranga | bumerange |
| Génitif | bumeranga | bumerangov | bumerangov |
| Datif | bumerangu | bumerangoma | bumerangom |
| Instrumental | bumerangom | bumerangoma | bumerangi |
| Locatif | bumerangu | bumerangih | bumerangih |
bumerang \Prononciation ?\ masculin inanimé
Suédois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | bumerang | bumerangen |
| Pluriel | bumeranger | bumerangerna |
bumerang \Prononciation ?\ commun
- (Armement) Boomerang.
Références
- Svenska Akademiens ordbok, 2022 bumerang → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.