cacozelia
Latin
Étymologie
- Du grec ancien κακοζηλία, kakozêlía.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | cacozeliă | cacozeliae |
| Vocatif | cacozeliă | cacozeliae |
| Accusatif | cacozeliăm | cacozeliās |
| Génitif | cacozeliae | cacozeliārŭm |
| Datif | cacozeliae | cacozeliīs |
| Ablatif | cacozeliā | cacozeliīs |
cacozelia \Prononciation ?\ féminin
- Imitation de mauvais goût.
M. Vipsanius a Maecenate eum suppositum appellabat, novae cacozeliae repertorem, non tumidae nec exilis, sed ex communibus verbis, atque ideo latentis.
— (Suétone, De viris illustribus)- M. Vipsanius (Agrippa) accusait Virgile d’être commandité par Mécène comme inventeur d’un nouveau type de « cacozélie » qui n’était ni enflé ni maigre, mais qui reposait sur l’emploi de mots communs, et passait ainsi inaperçu.
Synonymes
- cacozelon
Apparentés étymologiques
Voir aussi
- Cacozelia latens sur l’encyclopédie Wikipédia

Références
- « cacozelia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « cacozelia », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.